دستانی

کلمات ممنوعه برای تربیت کودکان

برو مادربزرگت را ببوس

بسیاری از کودکان، علی‌رغم میل خود و به درخواست والدین، مجبور می‌شوند دوستان یا آشنایان را ببوسند یا آن‌ها را در آغوش بگیرند. ممکن است این عمل روی بعضی از کودکان اثر منفی نداشته باشد، اما برای بعضی دیگر این باور را ایجاد می‌کند که هیچ کنترلی بر بدنشان ندارند، فرمان‌بردار بزرگسالان هستند و در ابراز علاقه حق انتخاب ندارند. این باور قطعا آن چیزی نیست که برای کودک خود می‌خواهید.

در این خصوص کیمبرلی هرشنسن، درمان‌گر کودک، بیان می‌کند:

به کودکان بیاموزید برای بوسیده‌شدن و یا در آغوش گرفته‌شدن حق انتخاب دارند. نباید آن‌ها را مجبور به بوسیدن یا بغل‌کردن دیگران کنید. درمقابل بپرسید: «آیا دوست داری موقع خداحافظی مادربزرگ را ببوسی؟» و اگر جواب منفی بود، به هیچ وجه اصرار نکنید.

گریه نکن

وقتی کودک ناراحت است، بزرگسالان اغلب به‌طور خودکار سعی می‌کنند او را آرام کنند و به او بگویند ناراحت نباشد. هنگام آرام‌کردن کودک، باید به این نکته توجه کرد که به احساسات کودک احترام گذاشته شود و ابراز احساسات او سرکوب نشود.

اگر کودک می‌خواهد گریه کند، مانعی ندارد و می‌تواند به گریه ادامه دهد. ابراز هیجان، به‌ویژه در سنین کودکی، بسیار مهم است. به‌عنوان یک بزرگسال، با رفتار و گفتار خود، به کودکان نشان دهید هیجان‌هایی مثل غم و خشم نه‌تنها عادی هستند، بلکه جزو هیجان‌های سالم و ضروری انسان محسوب می‌شوند.

تو هرگز تغییر نخواهی کرد

استفادۀ مکرر از کلمات «همیشه» یا «هرگز» می‌تواند کودک را به فردی ناامید تبدیل کند. به همین دلیل، حتی زمانی که واقعا ناراحت هستید، از این کلمات متداول استفاده نکنید.

دنیل پترسن، نویسندۀ کتاب والدین مقتدر معتقد است:

بسیاری از بزرگسالان عادت کرده‌اند عباراتی مانند تو هیچ‌وقت…، تو نباید…، تو نمی‌توانی… و تو همیشه… را بدون فکر استفاده ‌کنند، اما این عبارات کودک را در چاه تغییرناپذیری و منفی‌بودن می‌اندازد. به عبارت دیگر، این جملات برای کودک به این معنی است که «تو همیشه همین که هستی خواهی ماند و توانایی رشد و بهترشدن نخواهی داشت.» استفاده از کلمۀ «هرگز» کودک را وامی‌دارد برای بهترشدن تغییر نکند، درحالی‌که باور به تغییر و تلاش برای آن لازمۀ رشد و پیشرفت است.

می

تو بد هستی

اگر کودک کار اشتباهی کرد، می‌توانید دربارۀ آن کار اشتباه گفت‌وگو کنید. اما هرگز شخصیت کودک را نشانه نگیرید و به او برچسب بد بودن نزنید.

الیزابت گلدبرگ، درمانگر حوزۀ رابطه، توضیح می‌دهد:

وقتی می‌گویید تو بچۀ بدی هستی، کودک پیام را این‌گونه دریافت می‌کند: «تو خوب نیستی و هیچ کاری هم برای تغییردادن آن نمی‌توانی بکنی و هرگز هم به اندازۀ کافی خوب نخواهی شد.» این پیامی است که می‌تواند تا بزرگسالی همراه آن‌ها باشد. به‌جای نسبت‌دادن بدی به کودک، پیشنهاد می‌شود به‌طور مشخص به او بگویید کدام رفتارش نیازمند تغییر است یا باید متوقف شود.

درد ندارد

یکی دیگر از عبارات اشتباهی که بزرگسالان در ارتباط با کودکان به‌کار می‌برند، بیان این جمله است: «هیچ چیز درد ندارد، حتی تزریق آمپول.» اما به خاطر داشته باشید که در صحبت‌کردن با کودک همیشه باید روراست باشید. تزریق آمپول درد دارد و این طبیعی است.

حقیقت این است که مراجعه به پزشک و آزمایشگاه لذت‌بخش نیست و گاهی تزریق آمپول دردناک است. به‌جای اینکه به او بگویید درد نخواهد داشت، صادقانه بگویید که ممکن است احساس درد کند، اما درد خیلی زود ازبین خواهد رفت و شما تمام مدت کنار او خواهید ماند.

مراقب آنچه می‌خوری باش

بسیاری از افراد علت ناراحتی‌های جسمانی مزمن کنونی خود را در سنین کودکی یا عادت‌های غذایی نامناسب والدین خود می‌دانند. حتی یک اظهارنظر ساده، مثل: «مواظب چیزی که می‌خوری باش» یا «نباید بیشتر از آن بخوری»، از جانب والدین یا بزرگسالان دیگر می‌تواند برای یک عمر در ذهن کودک باقی بماند. وظیفۀ بزرگسالان این است که بر اهمیت مواد مغذی در تغذیه تاکید کنند و به‌جای کنترل کودک، با رعایت حق انتخاب، دانش و آگاهی کافی را دربارۀ مواد غذایی به کودک بدهند.

صبر کن بابا برگرده!

این شیوه بسیار آشنای فرزند پروری نوع دیگری از تنبیه است که بسیار بی نتیجه است زیرا انتقال مسولیت به فرد دیگر می تواند باعث کاهش قدرت نفوذ شما شود. زمانی که به کودکتان می گویید بگذار پدرت بیاید ، ممکن است شدت عذاب ناشی از انتظار مجازات بیشتر از حد لازم باشد. برای تاثیرگذاری خودتان کنترل شرایط را در دست بگیرید .