با این که دانش عملی و فنی برای ارتباط با دانش‌آموزان و برگزاری کلاس‌های مجازی ضروری است، اما به تنهایی برای ادامه‌ی تدریس و یادگیری کافی نیست. دانش‌آموزان و معلمان باید بتوانند فراتر از ارتباط الکترونیکی، از نظر عاطفی به ویژه در مواقع اضطراب و بحران با هم ارتباط برقرار کنند.

موارد زیر لیستی کوتاه از کار‌هایی است که معلم‌ها و اساتید بهتر است برای دانش آموزان انجام دهند:

۱. به دانش‌آموزان خود ایمیل بزنید تا به آن‌ها یادآوری کنید به یادشان و در کنارشان هستید

به آن‌ها آموزش دهید که چگونه برای مقابله با اوضاع جدید، برنامه‌ی درسی شان را تغییر دهند و این که تغییر، بخشی از زندگی است.
با دانش‌آموزان خود هم‌دردی کنید و راحت باشید و بگذارید آنها هم با شما راحت باشند.

۲.سخت گیری و حمایت را به صورت موازی پیش ببرید

دانش آموزان خود را به چالش بکشید و همین طور آن‌ها را حمایت کنید.
به عنوان معلم، میزان سخت‌گیری و حمایت شما باید با هم در تعادل باشند. اما به دلیل کرونا در شرایطی هستیم که دانش‌آموزان به حمایت بیشتری از سخت‌گیری نیاز دارند. این را می‌گوییم، چون نگرانیم بعضی از معلمان روی سخت‌گیری تاکید بیشتری داشته باشند. اما بیایید کمی صادق باشیم. با توجه به شرایط، بهتر است فشار درسی کمتری به دانش آموزان وارد کنیم.

۳. کمی از مطالبی را که قبلا در کلاس‌های حضوری درس داده بودید را با هم مرور کنید.

به خصوص برای آن دسته از دانش‌آموزانی که دل‌شان برای محیط کلاس تنگ شده است. این احتمالاً به حافظه‌ی آن‌ها کمک می‌کند.به عنوان مثال وقتی به دانش آموزان بگویید: یادتان هست در کلاس در مورد این مسئله صحبت کرده بودیم؟

یا این که از جملات امیدوار‌کننده و خوش‌بینانه استفاده کنید. مثلاً بگویید: وقتی مهر به مدرسه برگشتید می‌توانیم در مورد این مبحث درسی تحقیق کنیم. این موضوع باعث می شود دانش آموزان مشتاق تر بشوند.

۴. فرصتی برای دانش‌آموزان فراهم کنید که با هم ارتباط تلفنی داشته باشند.

کمک کنید آن‌هایی که دوست دارند، در فضای مجازی با هم گروه بزنند. گاهی اوقات ممکن است برای بعضی دانش‌آموزان مشکل باشد که شماره تلفن همکلاسی‌های خود را بخواهند. اما در چنین شرایطی بهتر است افراد با هم در ارتباط باشند و از هم حمایت عاطفی دریافت کنند.

۵. مسئله‌ی مهمی که با آن روبه‌رو هستیم را نادیده نگیرید و آگاهانه با آن برخورد کنید.

اگر وقت دارید با دانش‌آموزان خود در مورد بیماری کرونا و احساس ترس صحبت کنید. این فرصت بسیار خوبی است که به آن‌ها یادآوری کنید منابع خبری خود را آگاهانه انتخاب کنند و مراقب باشند اطلاعات غلط بعضی رسانه‌ها را باور نکنند.

۶. یادتان باشد که دانش آموزان فقط به کلاس‌های درس فکر نکنند و از چیز‌های دیگر در زندگیشان عقب نیفتند

به طور مثال در مدرسه انجمن‌ها و کانون‌هایی وجود دارد که دانشجویان در مورد مسائل غیر درسی مثل ورزش و فرهنگ و هنر با هم صحبت و فعالیت می‌کنند؛ که با توجه به تعطیلی دانشگاه‌ها، ملاقات‌های حضوری در این کانون‌ها هم لغو شده است؛ و برای خیلی از آن‌ها حتی جلسه‌ی مجازی هم تشکیل نمی‌شود.

 

۷. برای آن‌ها فضایی ایجاد کنید که بتوانند در آن از مسائل زندگیشان و مشکلاتشان صحبت کنند

فضایی که بتوانند ترس و استرس خود را تخلیه کنند بسیار کمک کننده است. بگذارید دانش آموزانتان بدانند که کنارشان هستید و اگر کمک خواستند به آن‌ها کمک می‌کنید. بگذارید بدانند شما با مشاورین و متخصصین سلامت روان در تماسید و اگر خواستند با کسی حرف بزنند آن‌ها را راهنمایی می‌کنید. یا این که شخصاً از هر کدام از دانش‌آموزان یا دانشجویان خود بپرسید که چه کمکی می‌توانید به آن‌ها بکنید.