زندگینامه دانشمندان جهان ۲

 

 

آدولف اوتو راینهولت وینداوس

 

 

شیمیدان ، طبیعی شناس و محقق بزرگ آلمانی به سال ۱۸۷۶ در برلین متولد شد .

بیماری راشیتیسم ( نرمی استخوان ) را بــطور کامل شناسایی

نمود و عوامل ایجاد و درمان آن را مشخص کرد . او نخستین کسی بود که نقش حیـــــاتی ویتامین راکشف و مطرح نمود .

سر انجام به پاس یک عمر تلاش پیگیر در سال ۱۹۲۸ موفق به دریافت جایزه‌ین وبل  گردید.

 

 

آندره آمپر

 

 

وی در سال ۱۸۲۲ به کشف القایش الکترومغناطیسی بسیار نزدیک شده، ولی افتخار کشف آن در سال ۱۸۳۱ نصیب مایکل فاراده شد.

مهمترین خدمات و خلاقیت آمپر در مرحله گذار از نظریه‌های الکترو استاتیک و مغناطیس اوایل سده نوزدهم به نظریه میدان الکترودینامیکی که صورت گرفت.

نبوغ او در زمینه‌های نظری و تجربی سبب شد که جیمز کلرک ماکسول، فیزیکدان معروف انگلسیی از او به عنوان نیوتن الکترویسته نام ببرد.

در ۱۸۸۱ بکای جریان الکتریکی به نام او، آمپر نامیدند. آمپر علاوه بر سهمی که در پیشرفت ریاضیات، شیمی و فیزیک داشت، به فلسفه و بویژه روش شناسی علمی و طرحهای دسته بندی علاقمند بود.

 

 

مادام کوری

 

 

ماریا اسکلودوسکا کوری (ماری کوری) (به لهستانی: Marie Skłodowska-Curie) (زاده ۷ نوامبر ۱۸۶۷ – درگذشته ۵ ژوئیه ۱۹۳۴) فیزیکدان و شیمی‌دان لهستانی بود.

ماری کوری نخستین زنی است که برنده جایزه نوبل شد. او همچنین تنها دانشمندی است که دوبار جایزهٔ علمی نوبل را در رشته‌های فیزیک و شیمی دریافت کرده است.

وی در ۷ نوامبر سال ۱۸۶۷ در ورشو پایتخت لهستان متولد شد. در سال ۱۸۹۳ لیسانس خود را در رشته فیزیک دریافت کرد و تنها یک سال بعد در رشته ریاضیات نیز موفق به اخذ لیسانس گردید.

موفقیت‌های وی شامل نظریه رادیواکتیویتی (اصطلاحی که خودش ابداع و باب کرد)، روش‌هایی برای جداسازی ایزوتوپ و کشف دو عنصر، پولونیم و رادیم است.

به تاسی از کارهای وی اولین مطالعات پرتوزایی روی از بین بردن تومورها از طریق ایزوتوپ‌های رادیواکتیو صورت گرفت.

وی دو مرکز کوری یکی در پاریس و دیگری در ورشو راه‌اندازی کرد که امروز از مراکز بزرگ پزشکی هستند ولی همچنین در جنگ جهانی اول اولین مرکز درمانی نظامی رادیوپزشکی را ایجاد کرد.

وی اگرچه شهروند فرانسه بود ولی از امضای ماریا اسکلودوسکا کوری استفاده می‌کرد و هیچگاه هویت ملی خویش را فراموش نکرد.

وی به دخترانش زبان لهستانی یاد داد و آنها را برای دیدن به لهستان می‌برد. همچنین اولین عنصری که کشف کرد را به افتخار لهستان، پولونیوم نامید.

کوری در سال ۱۹۳۴ به خاطر کم‌خونی آپلاستیک که ناشی از پرتوزایی پرتو ایکس بود درگذشت.

وی این پرتوها را به خاطر تحقیقاتش در مراکز پزشکی نظامی در جنگ جهانی اول دریافت کرده بود.