زندگینامه دانشمندان جهان ۱

 

 

محمّد زَکَریای رازی

 

 

محمّد زَکَریای رازی (۲۵۱ ه.ق. – ۳۱۳ ه.ق.) پزشک، فیلسوف و شیمی دان ایرانی که آثار ماندگاری در زمینهٔ پزشکی و شیمی و فلسفه نوشته است و به عنوان کاشف الکل و جوهر گوگرد (اسید سولفوریک) مشهور است.

 

به گفته جرج سارتن، پدر تاریخ علم، رازی «بزرگ ترین پزشک اسلام و قرون وسطی بود.»

این دانشمند ایرانی از آن جا که کتاب های خود را به زبان عربی می نوشت، نزد غربیان به جالینوس عرب نیز مشهور بوده است.

 

آبه ژرژا دوار لومتر

 

 

 

در ۱۷ ژوئیه ۱۸۹۴ (میلادی) در خانواده‌ای مذهبی در شهر شارلروا بلژیک متولد شد.

وی بر این باور بود که صورت فعلی جهان نتیجهٔ یک انفجار بزرگ است که میلیاردها سال پیش رخ داده‌است و باعث گسترش و انبساط جهان شده‌است.

با انتشار این نظریه توجه دانشمدان دیگر را برانگیخت. آزمایشها و مطالعات ایشان صحت فرضیهٔ لومتر را اثبات کرد.

ادینگتن انگلیسی نظریهٔ انفجار بزرگ و فشردگی کهکشانها را با دلایل بسیار شرح داد.

والتر بادهٔ آلمانی توانست زمان این اتفاق را در پنج میلیارد سال قبل مشخص کند.
همچنین تحقیقاتی که با کمک رادیواکتیو صورت گرفت عمر قشر جامد زمین را بیش از دو میلیارد سال تخمین زند.

در سال ۱۹۳۳ طی نشر کتابی اظهار می‌دارد جهان در اثر یک انفجار (مهبانگ) خلق شده‌است.

 

 

آپولونیوس

 

 

 

ریاضیدان و ستاره شناس یونانی که از (٢۵٠ـ ٢٢٠ ق م )درشهر پرگا در آسیای صغیر (ساحل جنوبی ترکیه امروزی) در زمان سلطنت بطلمیوس به دنیا آمد.

 

در  کتابش از سه نوع منحنی بحث شده است که اقلیدس در کتابش نامی از آنها نبرده است.
هندسه متعارف از دایره و کثیرالاضلاع ‌ها گفتگو می‌کند و سه منحنی دیگر به نام بیضی ـ سهمی و هذلولی را نیز مورد بحث قرار می‌دهد و همه آنها از تقاطع سطحی مخروطی با یک صفحه به وجود می‌آیند و دلیل نامگذاری آنها به قطوع به همین دلیل است.

کتاب آپولونیوس که از این منحنیات بحث و گفتگو می‌کند به نام مقاطع مخروطی است.

قطوع مخروطی آپولونیوس تا مدتهای مدید مورد قبول واقع نشد و گروهی از دانشمندان آن را فقط روشی برای تمرین ورزیدگی فکری در زمینه ریاضی می‌دانستند اما بعدها در زمان کپلر و نیوتن به اهمیت آن پی بردند.

نام‌هایی که این ریاضی‌دان بزرگ برای این منحنی‌ها انتخاب کرد، در روزگار ما نیز معمول است و رواج دارد
و اختلاف زیادی میان تئوری های او و آنچه در کتابهای جدید نوشته شده وجود ندارد.

گرچه براساس مدل بطلمیوس  به مشاهده آسمان می پرداخت ولی توانست به درستی حرکت رجعی مریخ و دیگر سیارات را توجیه کند.
او معتقد بود که سیارات حول خورشید می چرخند و خورشید نیز حول زمین.
و در یک کتاب در زمینه نورشناسی نشان می‌دهد که آیینه کروی نمی تواند پرتوهای موازی نور را به یک نقطه هدایت کند ولی آیینه سهموی می تواند.
او به تکمیل نوعی ساعت آفتابی که خطوط ساعتی آن روی یک سطح مخروطی کشیده شده بودند هم پرداخت.