زمان و میزان غذا از دید اسلام

 

 

چه زمانی باید غذا خورد؟ و اسلام در خوردن به چند وعده غذا توصیه می کند؟

 

روایات مربوط به وعده غذایی را می توان به چند دسته تقسیم کرد:

 

۱. بـرخی روایات به دو وعده اشاره دارند. امام صادق فرمود: ((صبحانه و شام بخور و در فـاصـله مـیان آنها چیزی نخور، چرا که موجب تباهی تن است ، مگر نشنیده ای که خداوند می فرماید: و آنان (بهشتیان ) صبحگاهان و شامگاهان ، روزی ویژه خویش را دارند.))

 

۲. بـرخـی بـر یک وعده و آن هم صبحانه تاءکید دارند، امام صادق (ع ) فرمود: ((مؤ من را بـایـسـتـه اسـت ، تـا غـذا نخورده ، از خانه بیرون نرود، چرا که این کار به او استواری بیشتر می بخشد.))

 

 

 

۳. بـرخـی دیـگـر بـه خـوردن شـام بـویـژه بـرای افـراد سـالخـورده سـفـارش مـی کند. رسـول خـدا(ص ) می فرماید: ((خوردن شام را وامگذارید… من بر امت خویش از این بیمناکم که از واگذاردن شام ، پیری به سراغشان آید، چرا که شام ، موجب نیرومندی پیر و جوان است .)) و برخی روایات به شام خوردن پیامبران اشاره دارد.

 

امام علی (ع ) فرمود: ((شام خوردن پیامبران ، پس از تاریکی شب بوده است .))

 

امام صادق (ع ) فرمود: ((شام پیامبران پس از نماز عشا می باشد.))

 

۴. امـام رضـا(ع ) در روایـتـی هـر ۸ سـاعـت یـک بار وعده غذایی را از مجموع این چند دسته روایـات چـنـیـن اسـتـنـبـاط مـی شـود کـه دو وعـده غـذایـی ، یـعـنـی اول روز و آخـر روز بـرای خـوردن غـذا کافی است ، و چنانچه در میان روز گرسنه شد از مـیان وعده های غذایی استفاده کند، آنچه در رساله های عملی درباره استحباب غذا خوردن در اول روز و اول شب و خودداری از غذا در بین روز و بین شب آمده ، در تاءیید دو وعده تغذیه است . بنابراین نظریه غالب می بایست روایت امام رضا(ع ) را توجیه کرد.

 

در کنار این روایات ، به روایاتی بر می خوریم که بحث گرسنگی و اشتها را ملاک می دانند و سلامتی انسان را در این می دانند که تا گرسنه نشده غذا نخورد.

 

امـام عـلی (ع ) بـه امـام حـسـن (ع ) فـرمـود: ((بـر سر سفره نمی نشینی ، مگر آن هنگام که گرسنه ای … اگر این کار را کردی از طبیب بی نیاز می شوی .))

 

 

چه مقدار غذا بخوریم ؟

افـراط و تـفـریـط در رسـانـدن غـذا بـه بـدن هر دو ضرر و مفسده دارد. امام رضا(ع ) با تشبیه بدن به زمین می فرماید: بدن انسان ، بسان زمین پاک و آماده برای زراعت است که اگـر در آبـادانی و آبدهی بدان ، مراقبت شود، به گونه ای که آب ، نه فراوان تر از نیاز بدان برسد تا آن را غرقاب و باتلاق کند و نه از اندازه کمتر باشد تا آن را به تـشـنـگـی گـرفـتـار سازد، آبادانی اش استمرار می یابد، اما اگر از آن غفلت شود، به تباهی می گراید و علف هرز در آن می روید؛ بدن چنین حکایتی دارد و تدبیر آن در خوراک و پوشاک چنین است .

 

پـرخـوری و نـیز خوردن پس از سیری ، بدن را باتلاق تجمع میکرب ها می سازد و موجب تباهی تن ، قساوت قلب ، کودنی ، پیامبر(ص ) فرمود: ((مؤ من در یک شکم چیز می خورد و کافر در هفت شکم چیز می خورد.))

 

امام علی (ع ) فرمود: ((عادت به پرخوری انواع دردها را به همراه دارد.))

 

و همچنین فرمود: ((از پرخوری پرهیز کنید، چرا که مایه تباهی تن است .))

 

بهترین رمز سلامتی آن است که انسان با وجود اشتها به غذا از آن دست بکشد.

 

امـام عـلی (ع ) بـه امـام حـسـن (ع ) فرمود: ((اگر می خواهی سالم بمانی و از پزشک بی نـیـاز شـوی ، چهار امر را رعایت کن ۱. اگر میل به غذا نداری نخور ۲. تا زمانی که سیر نـشـده ای و اشـتـهـا بـاقـی اسـت دسـت از غـذا بـکـش ۳. غـذا را پـس از جـویـدن کامل در دهان ، فرو بده ۴. قبل از خواب قضای حاجت کن .))

 

رسـول خـدا(ص ) فـرمـود: ((کـل وانـت تـشـتـهـی وامـسـک وانـت تـشـتـهـی ؛ زمـانـی کـه مـیـل بـه غـذا داری ، غـذا بـخـور و در حـالی کـه هـنـوز میل و اشتها به خوردن داری ، دست از خوردن بکش .))

 

مـفـهوم آیه شریفه ((کلو واشربوا ولا تسرفوا)) که در نگاه نخست بسیار ساده به نظر مـی رسـد، امروز در رتبه مهم ترین دستورات بهداشتی (و تغذیه سالم ) قرار گرفته اسـت ، زیـرا طـبـق تـحـقـیقات دانشمندان ، سرچشمه بسیاری از بیماری ها، غذاهای اضافی (داخـل مـعـده ) اسـت کـه بـه صورت جذب نشده در بدن باقی می ماند. این مواد اضافی هم بـار سـنـگـیـنـی اسـت بـر قلب و عروق و سایر دستگاههای بدن ، و هم بستر آماده ای است برای پذیرش انواع عفونت ها و بیماری ها. لذا برای درمان بسیاری از بیماری ها نخستین گـام ایـن اسـت کـه ایـن مواد اضافی ، و به عبارت دیگر زباله های تن انسان بسوزند و جـسم پاکسازی گردد. عامل به اصطلاح ((پرخوری )) است و راهی برای جلوگیری از آن جز رعایت اعتدال در (خوردن ) غذا نیست .

 

 

مـرحـوم طـبـرسـی در تـفـسـیـر مـجـمـع البـیـان مـطـلب جـالبـی نقل کرده است :

 

هارون الرشید طبیبی مسیحی داشت که مهارت او در طب معروف بود. روزی این طبیب به یکی از دانـشـمـندان اسلامی گفت : من در کتاب شما چیزی از طب نمی یابم در حالی که دانش مفید بر دو گونه است : علم ادیان و علم ابدان . او در پاسخش چنین گفت : خداوند همه دستورات طـبـی را در نصف آیه از کتاب خویش آورده است . ((بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید)) و پیامبر ما نیز طب را در این دستور خویش خلاصه کرده است : ((معده ، خانه بیماری ها است و امـسـاک ، سـرآمـد هـمه داروها است و بدنت را از آنچه بدان عادت صحیح داده ای محروم مکن )) طـبیب مسیحی وقتی این سخن را شنید گفت : قرآن شما و پیامبرتان ، برای جالینوس (طبیب معروف ) سخن طبیبانه ای باقی نگذارده اند.

 

امـام رضـا(ع ) فـرمود: ((لو ان الناس قصدوا فی الطعام لاعتدلت ابدانهم ؛ اگر مردم در خوردن غذا میانه رو باشند، بدن های آنان اعتدال پیدا می کند.))

 

چگونه غذا بخوریم ؟

در روایـات مـعصومین علیهم السلام و فقه اسلامی ، تحت عنوان ((آداب خوردن و آشامیدن )) به چگونه خوردن غذا پرداخته که به آنها اشاره می کنیم :

 

۱. شـسـتـن دسـت ها قبل از غذا و خشک نکردن با حوله . پیامبر(ص ) فرمود: ((شستن دست ها، پـیـش از غـذا شـفـای تـن و ۲. در آوردن کـفـش هـااز پـا هـنـگـام غـذا خـوردن ، رسـول خـدا(ص ) فرمود: ((چون غذا نهاده شد، کفش هایتان را درآورید، چرا که هم رفتاری است زیبا و هم موجب آسایش ‍ بیشتر پاهایتان می شود.))

 

۳. نـام خـدا بـردن و بـسم الله گفتن ، امام علی (ع ) فرمود: ((برای کسی که برای غذای خود نام خدا را ببرد، ضمانت می کنم که از آن غذا به هیچ درد و رنجی گرفتار نشود.))

 

۴. بعد از گذاشتن نان در سفره منتظر چیز دیگری نماند.

 

۵ . شروع غذا با دعا و شکر الهی

 

۶ . آغاز کردن غذا با نمک

 

۷. با دست راست خوردن ، با سه انگشت یا بیشتر وبا دو انگشت نخورد.

 

۸ . پاره نکردن نان با کارد و نگذاشتن نان زیر ظروف غذا

 

۹. آغاز کردن از سبک ترین غذاها، مانند، سوپ ، سالاد و… .

 

۱۰. زیاد نشستن سر سفره و طول دادن غذا خوردن

 

۱۱. خوردن غذای گرم قبل از سرد شدن

 

۱۲. پرهیز از خوردن غذای داغ

 

۱۳. پرهیز از فوت کردن در غذاها و نوشیدنی ها

 

۱۴. کراهت پاک کردن کامل گوشت استخوان

 

۱۵. پرهیز از خوردن غذا در حال جنابت

 

۱۶. برداشتن لقمه کوچک و جویدن کامل آن

 

۱۷. دست کشیدن از غذا قبل از سیر شدن کامل .

 

۱۸. پرهیز ازخوردن در حال سیری

 

۱۹. پایان بردن غذا با نمک

 

۲۰. خوردن از قسمت جلوی خود

 

۲۱. نگاه نکردن به صورت دیگران در موقع غذا خوردن

 

۲۳. دعا کردن پس از غذا

 

۲۴. به پشت دراز کشیدن پس از غذا و پای راست را روی پای چپ گذاشتن .

 

۲۵. نخوابیدن بلافاصله پس ازخوردن غذا

 

۲۶. خلال یا مسواک زدن پس از غذا

 

۲۷. غسل نکردن با آب سرد پس از خوردن ماهی

 

۲۸. خـوردن چـنـد خـرمـا یـا مـقـداری عـسـل (یـا چـیـز گـرم ) پـس از خـوردن مـاهـی قبل از خواب

 

۲۹. شستن گوشت قبل از پختن

 

۳۰. نخوابیدن بلافاصله پس ازخوردن ماهی تازه

 

۳۱. شستن میوه با آب

 

۳۲. خوردن میوه در فصل خود

 

۳۳. خوردن میوه با پوست (برخی میوه ها)

 

۳۴. دور نیاختن میوه پیش از خوردن کامل آن .

 

 

آداب آشامیدن

۱. گفتن بسم الله پیش از آشامیدن والحمدالله بعد از آن

 

۲. آشامیدن به سه نفس و مکیدن آن و سر نکشیدن یکجا

 

۳. ایستاده آب آشامیدن در روز ونشسته آشامیدن در شب

 

۴. آشامیدن آب به صورت ولرم

 

۵ . ندمیدن در آب

 

۶ . نیاشامیدن آب با دست چپ

 

۷. نیاشامیدن آب در بین غذا

 

۸ . نیاشامیدن آب در پی چربی و غذای چرب

 

۹. نیاشامیدن آب از کنار دسته ظرف یا لبه شکسته آن

 

۱۰. یـاد کـردن حـضـرت ابـاعبدالله و اهل بیت او و لعن قاتلان او ۱۱. نیاشامیدن آب سرد پس از خوردن چیز گرم و شیرینی .

 

 

۱۲. نیاشامیدن آب فراوان

 

۱۳. نیاشامیدن آب سرد در حمام

 

۱۴. بستن دهانه ظرف آب

 

 

 

خـلاصـه آنـکـه غذا و تغذیه نقش موثری در سلامتی و شادابی جسم و جان دارد و مستقیم و غـیـر مستقیم بر اخلاق و رفتار آدمی تاءثیرگذار است به شرط آن که بدانیم چه غذایی بخوریم ؟ چه مقدار بخوریم ؟ در چه زمانی بخوریم ؟ و چگونه بخوریم ؟