کره جنوبی چطور اینقدر پیشرفت کرد ؟

کره جنوبی که با نام رسمی جمهوری کره «به کره‌ای: 대한민국» نیز شناخته میشود، کشوری است دربخش جنوبی شبه‌جزیره کره در شرق آسیا. پایتخت ان شهر سئول است.

این کشور از شمال با کره شمالی همسایه است. از غرب از طریق دریای زرد همسایه چین است و از جنوب شرقی از طریق تنگه کره با ژاپن در ارتباط است.

علت پیشرفت کره جنوبی

تاریخ کره به دو هزار سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. بررسی‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد اولین انسان‌ها در ان زمان در شبه‌جزیره کره ساکن شدند.

کره جنوبی کشوری نیمه کوهستانی است که ارتفاعات ان عمدتا در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شده‌اند. جلگه‌ها و جنگل‌ها در ان وسعت زیادی دارند. آب و هوای ان گرم و مرطوب و پرباران است.

این کشور در فاصله سال‌های ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵ تحت سلطه ژاپن بود. درسال ۱۹۴۸ بنیان جمهوری کره جنوبی نهاده شد. در پانزدهم اوت این سال کره‌جنوبی تشکیل شد و سینگمان ری بعنوان اولین رئیس جمهور ان انتخاب شد که تا سال ۱۹۶۰ حکومت کرد.

دلایل پیشرفت کره جنوبی

در ۲۵ ژوئن سال ۱۹۵۰ به دنبال چند ماه تشنج، سرانجام نیروهای کره شمالی به کره جنوبی حمله‌ور شدند.

در بیست و هفتم ژوئن همان سال شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد که سپاهیان تعدادی از کشور های عضو برای مقابله با قوای کره شمالی به منطقه خواهند شتافت.

جنگ شدت گرفت و قوای کره شمالی عقب رانده شد. مذاکرات ترک مخاصمه ازسال ۱۹۵۱ آغازشد اما بعلت اختلافات و مشکلات فراوان تا ژوئیه ۱۹۵۳ نیز ادامه یافت.

الگوی توسعه کره جنوبی

کرهٔ جنوبی دومین رشد سریع اقتصادی دنیا در ۴ دههٔ اخیر را دارا میباشد. این پیشرفت قابل توجه که کرهٔ جنوبی را در کمتر از نیم قرن بدل به کشوری پیشرفته وثروتمند نمود ؛ اغلب معجزهٔ رودخانهٔ هان نامیده میشود ودر مجامع بین المللی صفت “ببر آسیا را برای این کشور به ارمغان آورده‌است. امروزه اقتصاد موفق کرهٔ جنوبی الگویی برای تعداد زیادی از کشور های رو به پیشرفت‌است.

کرهٔ جنوبی اکنون دارای اقتصاد توسعه یافتهٔ چندین هزار میلیارد دلاری است و یکی از اعضای OECD می باشد و توسط بانک جهانی جزءاقتصادهای با در آمد بالا و از دیدگاه IMF و CIA بعنوان یکی اقتصادهای پیشرفته طبقه بندی شده‌است ودر همین راستا سئول، پایتخت این کشور یکی از ده شهر برجستهٔ اقتصادی و مالی جهان است. کرهٔ جنوبی به رغم کمبود منابع طبیعی و دارابودن کمترین مساحت در بین کشور های گروه G ۲۰ بعنوان یکی از اقتصادهای قدرتمند دنیا تلقی می شود.

اقتصاد کرهٔ جنوبی، چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا و سیزدهمین در دنیاست. همانند کشور آلمان غربی و ژاپن ؛ صنعتی سازی سریع از دههٔ ۱۹۶۰ کرهٔ جنوبی رابه یکی از بزرگ ترین کشور های صادر کننده در جهان تبدیل نمود.

این کشور هفتمین شریک بزرگ تجاری آمریکاست. کرهٔ جنوبی دومین میزان ذخایر را درمیان کشور های توسعه یافته داراست و همچنین ششمین ذخایر ارزهای خارجی را در جهان داراست. باوجود دارا بودن وضعیت توسعه یافته ؛ کرهٔ جنوبی حرکت خود را به سوی رشد اقتصادی سریع همراه با بالاترین میزان تولید ناخالص ملی، صادرات و تولیدات صنعتی در جهان توسعه یافته را ادامه میدهد.

در اکتبر سال ۲۰۰۸ ،IMF پیش بینی کرد که اقتصاد کره جنوبی درسال ۲۰۰۹ از کانادا ودر سال ۲۰۱۱ از اسپانیا پیشی خواهد گرفت و سرانهٔ تولید ناخالص این کشور درسال ۲۰۰۹ از نیوزلند، درسال ۲۰۱۲ از ایتالیا ودر سال ۲۰۱۳ از اسپانیا بیشتر خواهد شد

کرهٔ جنوبی همانند بسیاری دیگر از همسایه‌های‌ آسیایی خود، متحمل بحران اقتصادی سال ۱۹۹۷ آسیا شد. اما این کشور قادر گشت که دوباره برخیزد و پس از یک ترمیم سریع به رشد خود به سوی یکی از قدرت‌های‌ عمدهٔ اقتصادی ادامه دهد.

بسیاری توسعه اقتصادی کره را مدیون کمک های‌ مالی وسرمایه گذاری های‌ خارجی بویژه از سوی کشور آمریکا میدانند.دراین راستا اقتصاددانان کره اعلام می دارند که الگوی توسعه اقتصادی این کشور بر اساس برون نگری تنظیم شده و همواره در پی جذب سرمایه های‌ خارجی و توسعه صادرات بوده است به نحوی که در آغاز اجرای برنامه های‌ توسعه ای برای صادر کنندگان جوایز صادراتی و معافیت مالیاتی درنظر گرفته شد.