رقص محلی با موسیقی کردی پیوند داشته و زنان و مردان عشایر در شادیها به دور از ابتذال دایره وار دست هم را گرفته به پایکوبی می‌پردازند که در اصطلاح محلی این حالت را گنم و جو (یعنی گندم و جو) می‌نامند (در منطقه مهاباد به آن رَشبَلک می‌گویند)
در این رقصها معمولاً یک نفر که حرکات رقص را بهتر از دیگران می‌شناسد نقش رهبری گروه رقصندگان را به عهده گرفته و در ابتدای صف رقصندگان می‌ایستد و با تکان دادن دستمالی که در دست راست دارد ریتمها را به گروه منتقل کرده و در ایجاد هماهنگی لازم آنان را یاری می‌دهد. این فرد که سر چوپی کش نامیده می‌شود با تکان دادن ماهرانه دستمال و ایجاد صدا بر هیجان رقصندگان می‌افزاید.
واما فلسفه رقص کردی
دستمال داشتن نفر اول و آخر نشانه برابری همه اعضای گروه
گرفتن دست نشانه اتحاد گروه
وجود زنان در رقص نشانه اتحاد خواهر و برادری میان همه زنان و مردان و نقش اجتماعی زنان در گروه
کوبیدن پا بر زمین تهدید مهاجم و اشاره به زمینی است که وطن گروه محسوب می‌شود
هورا و صدای جمعی به منظور ترساندن دشمن هست و نشستن در هنگام مراسم به معنی ترغیب دشمن و گروه منفور به تسلیم شدن،
بلند کردن سر به معنی استمداد گرفتن از یزدان پاک است.
Thursday, 28 September , 2023