آنوسمی (anosmia) یا کربویی می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد، مانند: عفونت‌ها، انسداد یا آسیب دیدن بینی و یا آسیب به مغز و سیستم عصبی.

این از دست دادن حس بویایی ممکن است موقت باشد، مانند برخی از عفونت‌ها، یا دائمی.

در این بخش از مجله دستانی درباره دلایل از دست دادن حس بویایی و ارتباط آن با کووید ۱۹ صحبت خواهیم کرد.

ن

علل از بین رفتن حس بویایی (کربویی)

  • افزایش سن
  • رینیت آلرژیک (آلرژی فصلی یا تب یونجه)
  • بیماری آلزایمر
  • تومور مغزی
  • قرار گرفتن در معرض سموم یا مواد شیمیایی
  • کوکائین
  • سرماخوردگی‌ها
  • کربویی مادرزادی
  • کم‌کاری تیروئید
  • آنفلوانزا
  • الکلی بودن
  • بیماری ام‌اس
  • پولیپ بینی
  • بیماری پارکینسون
  • دیابت کنترل نشده
  • پرتودرمانی سر و گردن
  • کووید ۱۹
  • عفونت‌های سینوسی
  • سیگار کشیدن
  • سکته مغزی
  • جراحی‌های ناحیه سر و گردن

ارتباط از دست دادن حس بویایی با شدت بیماری کرونا

یک مطالعه‌ جدید بر اساس داده‌های گذشته‌نگر نشان داد بیماران مبتلا به کووید ۱۹ که عملکرد نرمال بویایی داشتند، بیماری سخت‌تری را تجربه کردند و احتمالاً در بیمارستان بستری شده و در ونتیلاتور قرار می‌گیرند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد بیمارانی که در عملکرد بویایی‌شان اختلالی را تجربه می‌کنند ممکن است دچار نوع خفیف این بیماری شوند.
علاوه بر این، داده‌ها تاکنون نشان می‌دهد که در میزان قابل‌توجهی از جمعیت آلوده به کووید ۱۹، از بین رفتن حس بویایی می‌تواند تنها علامت و یا یکی از اولین علائم بیماری حتی قبل از سرفه و تب باشد.

کاهش حس بویایی ناشی از کووید ۱۹ برگشت‌پذیر است؟

خوشبختانه، از دست دادن حس بویایی ناشی از عفونت لزوماً به معنای از بین رفتن دائمی آن نیست.

اعتقاد بر این است که ویروس‌ها باعث ایجاد التهاب در نورون‌های حسی در بینی شده و به این ترتیب اختلالی در توانایی سلول‌های عصبی در انتقال اطلاعات بو به مغز ایجاد می‌شود؛

اما برخلاف چشم و گوش، سلول‌های عصبی آسیب‌دیده در پیاز بویایی می‌توانند در طول زندگی ما بازسازی شوند.


از دست دادن حس بویایی بعد از کووید ۱۹ چه قدر طول می‌کشد؟

داده‌های اولیه منتشرشده از آکادمی گوش و حلق و بینی آمریکا نشان داد ۲۷ درصد بیماران مبتلا به کووید ۱۹ که حس بویایی‌شان را از دست داده‌اند، در حدود هفت روز بهبود یافته‌اند و اغلب آن‌ها هم طی ۱۰ روز خوب شدند.

برای سرعت بخشیدن به بهبود، برخی از پزشکان درمانی به نام “تمرین بویایی” یا “توانبخشی بویایی” را ارائه می‌دهند که باعث افزایش حساسیت به بو می‌شود و به مغز کمک می‌کند تا به‌درستی سیگنال‌ها را پردازش کند.

در این روش بیماران چهار بو از قبیل میخک، اکالیپتوس، لیمو و گل رز را به مدت ۱۰ تا ۱۵ ثانیه دو بار در روز به مدت سه ماه بو می‌کنند و سپس برای سه ماه دیگر این عطرها را تغییر می‌دهند.

به این منظور می‌توان از روغن‌های ضروری یا همان عصاره‌ها نیز استفاده کرد.

هرگونه پیشرفتی در طول زمان، علامت خوبی است که می‌تواند نشان‌دهنده‌ برگشت‌پذیر بودن این مشکل در افراد باشد.