شکی نیست که خیلی‌ها در سراسر جهان به قهوه اعتیاد دارند، اما سوال اینجاست: آیا این اعتیاد سالم است؟

متخصصان قلب طبق عرف همیشگیشان به بیماران توصیه می‌کنند که قهوه ننوشند. فرض آن‌ها بر این است که کافئین موجود می‌تواند زمینه ساز ایجاد یا گسترش بیماری‌های قلبی و عروقی باشد و علاوه بر آن احتمال حملات قلبی را افزایش دهد.ولی، مطالعات اخیر پزشکی نشان می‌دهد که مصرف معتدل قهوه می‌تواند حتی مفید باشد. مزیت‌های قهوه را معمولاً به مقدار زیاد پلی فنول‌ها در آن ربط میدهند. مواد انتی اکسیدان موجود می تواند در مقابل التهاب‌های موجود در خون یا در مقابل هرنوع بیماری دیگری از بدن محافظت کند و فایده آن فقط به بیماری قلبی خلاصه نمی شود. برای درک بهتر خطرات و مزایای قهوه نگاهی به تحقیقات پزشکی در این زمینه داریم.

خطر ایجاد بیماری قلبی

با توجه به دو فرا آزمایشی که در این زمینه انجام شد (یکی از آن‌ها روی یک گروه ۴۰۰۰۰۰ نفری و دیگری روی یک گروه بیش از یک میلیونی انجام شد) محققان به این نتیجه رسیدند که هیچ ارتباطی بین نوشیدن قهوه و خطر ابتلا به بیماری قلبی در دراز مدت وجود ندارد. اولین بررسی ثابت کرد مصرف قهوه باعث کاهش این خطر در زنان می‌شود و دومین بررسی نشان داد که خوردن روزی ۳ تا ۵ فنجان قهوه از خطر ابتلا به بیماری قلبی می‌کاهد.

خطر مرگ

احتمال مرگ مصرف کنندگان قهوه بر اثر حملات قلبی، نارسایی‌های قلبی، سکته مغزی، بیماری الزایمر و حتی سرطان‌ها کمتر است. مطالعه طولانی که Nurses Health stuy روی بیش از ۸۰۰۰۰ زن انجام داد نشان داد که زنانی که ۲-۳ فنجان یا بیشتر از ۴ فنجان قهوه در هفته می‌نوشند کمتر به سکته مغزی دچار می‌شوند. یک بررسی مشابه دیگر هم بدون در نظر گرفتن جنسیت انجام شده و نتایج با مشابهی با این بررسی داشته است. کاهش ابتلا به سرطان هم توسط محققان یونانی مورد بررسی قرار گرفت و ان‌ها در این تحقیق به این نتیجه رسیدند که قهوه باعث بهبود عملکرد اندوتلیال می‌شود. وقتی سلول‌های اندوتلیال که عروق خونی بدن را در بر می گیرند سالم باشند، گردش خون راحت‌تر صورت می‌گیرد و البته قلب مجبور نیست به سختی کار کند و درنتیجه احتمال ابتلا به آترواسکرولز (تصلب شریان) کمتر می‌شود.

خطر آریتمی و ضربان قلب نامنظم

در اینجا من با مطالعه‌ای که در آن ارتباط بین کافئین و آریتمی و به ویژه آتریال فیبریلیشن را رد کرد مخالفم. تجربه بالینی من به طور مداوم نشان داده است که کافئین واقعا برای افراد مبتلا به ضربان قلب ضعیف یا افرادی که قبلا حمله قلبی داشته اند خوب نیست. وقتی کافئین وارد بدن می‌شود سیستم عصبی سمپاتیک را تحریک می‌کند و این باعث می‌شود فشار خون افزایش یابد و آدرنالین آزاد شود و قلب نیاز دارد که سریعتر و شدیدتر بتپد.

خطر فشار خون بالا

تا مدت‌ها پزشکان تصور می‌کردند که مصرف بلند مدت کافئین می‌تواند زمینه ساز ابتلا به بیماری فشار خون شود، اما مطالعات متعدد ثابت کرده است که این ایده درست نبوده است با این حال مطالعاتی هم وجود دارد که نشان می‌دهد اگر شما مبتلا به فشار خون هستید با مصرف کافئین ممکن است در معرض خطر قرار بگیرید. محققان ایتالیایی چند وقت پیش روی ۱۲۰۰ بزرگسال که در سنین ۱۸ تا ۴۵ بودند و از پرفشاری خون خفیفی رنج می‌بردند مطالعه‌ای انجام دادند و در نهایت فهمیدند که آن‌هایی که قهوه سنگین می‌نوشند چند برابر امکان مبتلا شدنشان به بیماری‌های قلبی بیشتر از افرادی است که فشار خون دارند و قهوه نمی‌نوشند.

کمبود ویتامین D. و بیمایهای قلبی

کمبود ویتامین دی می‌تواند باعث پوکی استخوان در بزرگسالان و نرمی استخوان در کودکان شود، اما تحقیقات جدید نشان داده که کمبود این ویتامین خطرات جدیتری نیز برای سلامتی ممکن است داشته باشد!
بله، کمبود ویتامین D. و سطح پایین این ویتامین در خون ممکن است باعث پیشرفت بیماری‌های عروقی قلبی نیز بشود. محققان انستیتو مرکزی قلب آمریکا در سالت لیک سیتی دریافته اند بیماران قلبی که سطح ویتامین D. خون آن‌ها بیشتر از ۱۵ نانوگرم در میلی لیتر است به مراقبت کمتری نسبت به سایر بیماران قلبی نیاز دارند. در گذشته و به صورت سنتی میزان بالای ۳۰ واحد را برای ویتامین D. سطح مناسب در نظر می‌گرفتند، ولی اخیراً بعضی از تحقیقات نشان می دهد میزان بالای ۱۵ نیز سطح قابل قبولی برای این ویتامین است. با وجود این حتی اگر معیار ۱۵ را برای میزان مناسب در نظر بگیریم باز هم حتی در جوامع پیشرفته هم ۱ نفر از هر ۱۰ نفر از کمبود این ویتامین رنج می برند.

نتایج تحقیقات بر روی کمبود ویتامین D و بیماری‌های قلبی

مطالعات منتشره در فصلنامه انجمن قلب آمریکا (نوامبر ۲۰۱۵) که بر روی ۲۳۰٫۰۰۰ نفر انجام شد رابطه بین کمبود ویتامین D. و بیماری‌های قلبی را مورد بررسی قرار داد که به صورت خلاصه به ان اشاره میشود:۲۳۰٫۰۰۰ نفر به ۴ گروه بر اساس سطح ویتامین D. تقسیم شدند (۱-میزان کمتر از ۱۵ واحد ۲- میزان بین ۱۵ تا ۲۹ واحد ۳- میزان بین ۳۰ تا ۴۴ واحد ۴-میزان بالاتر از ۴۵ واحد) و برای ۳ سال توسط پزشکان قلب تحت نظر قرار گرفتند. رئیس تیم تحقیق دکتر مالستین نتایج این تحقیق را به صورت زیر بیان داشت:
برای ۹ در صد افراد تحت مطالعه که سطح ویتامین D. آن‌ها کمتر از ۱۵ واحد بود (گروه اول) آمار بیماری‌های عروقی قلب ۳۵ درصد بیشتر از سایر گروه‌ها بوده و میزان بیماری‌های عروقی قلب در سایر گروه‌ها تفاوت معناداری با هم نداشته است.

این تحقیقات به اهمیت دریافت مکمل‌های حاوی ویتامین D. صحه گذاشته و به لزوم افزایش سطح این ویتامین را در بیماران قلبی دارای سطح پایین (کمتر از ۱۵) تاکید دارد.در ادامه این تحقیقات که هم اکنون در جریان است قصد بر این است که بیماران با سطح پایین ویتامین D. (کمتر از ۱۵ واحد) کاملاً تصادفی مکمل‌ها و مقادیر مختلف این ویتامین را دریافت کنند و تاثیر بلند مدت این مکمل‌ها در کم کردن ریسک ابتلا به بیماری‌های عروقی قلب سنجیده شود.